Aktywny jak student z Lublina

Wciąż żywy jest stereotyp studenta-lenia, który do jakiegokolwiek wysiłku zmusza się tylko przed egzaminami. Okazuje się jednak, że kalendarz niejednego żaka wypchany jest po brzegi dodatkowymi zajęciami, kursami i spotkaniami w kołach zainteresowań.

Lenistwo na dłuższą metę po prostu się nie sprawdza.

– W pewnym momencie znudziły mi się zbyt częste imprezy i nie robienie niczego konstruktywnego – mówi Jacek Rachwald, student czwartego roku politologii. – Dlatego, kiedy zobaczyłem, że fundacja Homo Faber szuka ludzi, którzy pomogliby przy organizacji festiwalu filmowego, poszedłem tam od razu – wspomina. Pasją Jacka stało się od tej pory mówienie ludziom o prawach człowieka. – Może brzmi to górnolotnie, ale chcę zmieniać świat – tłumaczy. Pracę w fundacji zaczął od pomagania przy festiwalu Watch Docs. – Robiłem tak proste rzeczy, jak otwieranie i zamykanie drzwi za publicznością – opowiada. – Jednak ostatnio zorganizowałem już sam cały festiwal filmowy „Żydowskie Motywy”. Kim trzeba być, żeby poświęcać swój wolny czas na taką działalność? – Muszę przyznać, że większość z nas to idealiści – mówi Jacek. – Każdy może tutaj przyjść, ale zostają tylko ci, którzy wierzą, że to co tutaj robią, ma sens. Chodzi o to, żeby zauważać, że samo edukowanie ludzi o ich prawach może naprawdę przynosić efekty.

Rozwinąć się artystycznie.

Jedni udzielają się społecznie, inni poświęcają się sztuce. Okazuje się, że artystyczne dusze można znaleźć nie tylko na humanistycznych kierunkach studiów. Świetnym tego przykładem jest Agata Bochenek, która studiuje na drugim roku Ochrony Środowiska na Uniwersytecie Przyrodniczym i śpiewa w akademickim chórze. – Śpiew kocham od dziecka, a w chórze mogę się rozwijać i dokształcać w tym kierunku – tłumaczy. Zarówno studia, jak i śpiewanie pochłania niemało czasu, ale Agacie wcale to nie przeszkadza. – Najczęściej mamy dwie próby w tygodniu i do tego jedne zajęcia z emisji głosu, ale jeśli zbliża się jakiś występ, to ćwiczymy nawet codziennie – opowiada. – Jednak chór to także imprezy integracyjne i wyjazdy, na przykład do Włoch. Nietrudno więc połączyć to ze studenckim, imprezowym stylem życia.

Coś dla przyszłej kariery.

Niektórzy o swoich zainteresowaniach myślą w bardziej praktyczny sposób i łączą je z tym, co chcą w przyszłości robić zawodowo. – Jestem przewodniczącym koła dziennikarskiego i vice-naczelnym naszej wydziałowej gazety „Polformance” – mówi Krzysztof Piskorz, student politologii ze specjalnością dziennikarską. – Zajmuję się przede wszystkim organizowaniem dla studentów spotkań ze znanymi postaciami świata mediów, pomagam przy konferencjach na moim wydziale i zbieram pomysły na teksty do naszego czasopisma – wylicza. – Dlaczego to robię? Po prostu doszedłem kiedyś do wniosku, że na studiach mam za mało kontaktu z mediami. Podobnie myślą często ci, którzy wolne wieczory zapełniają nauką języków. – Uczę się niemieckiego, bo studia, nie dają wszystkiego, co jest potrzebne, żeby poruszać się po rynku pracy – mówi Mateusz, student piątego roku psychologii. – To jest nauka, ale ja nie traktuje tego, jak wysiłku. Jeśli coś mi się nie uda na kursie, to nie powoduje to przecież żadnych negatywnych konsekwencji, takich jak złe oceny na studiach. Przede wszystkim jest to jednak hobby, dzięki któremu mogę utrzymywać kontakt ze znajomymi za granicą – tłumaczy.

Kuźnia charakteru.

Okazuje się jednak, że aktywne osoby, to wcale nie te, które są z natury świetnie zorganizowane i pracowite. Dopiero angażując się w coś, nabierają takich cech. – Nigdy nie potrafiłem dobrze zaplanować własnego czasu – przyznaje Krzysztof Piskorz. - Teraz, gdy mam go mało, nie marnuję go i łatwiej mi rozplanować wszystkie zajęcia.