Wystawa Krzysztofa Wodiczko. "Sztuka domeny publicznej" w Galerii Labirynt

Wystawa jest jedną z cyklu "To nie jest film". Zdjęcia kilkudziesięciu projekcji obejmują zarówno wczesne realizacje z lat 80., dla których architektura była ekranem krytycznych interwencji w przestrzeni miasta, jak i kolejne działania artysty dotyczące znanych, często ikonicznych budowli i pomników, krytycznej lektury ich historii, demontażu ideologicznych narracji i sposobu oddziaływania na przestrzeń publiczną. Rejestracje filmowe pokazują monumentalne projekcje zewnętrzne, w których od drugiej połowy lat 90.

Wodiczko używa techniki wideo, ożywiając pomniki i publiczne budowle obrazami lub głosami bezdomnych, imigrantów, ofiar przemocy, weteranów wojennych, mniejszości spychanych na margines życia publicznego. Stwarzanie innym możliwości pojawiania się w sferze publicznej, wyposażanie ich w instrumenty służące użytkowaniu tej przestrzeni to pokazane na wystawie działania na rzecz domeny publicznej.

Krzysztof Wodiczko - wystawia społeczeństwo

Jego prace wiążą się z wykorzystaniem przestrzeni publicznej do projekcji poruszających tematykę społeczną i polityczną. Artysta w pracach oraz w teoretycznej refleksji często podkreśla postrzeganą przez siebie konieczność aktywnego korzystania z demokracji.
Społeczeństwem zajmuje się jednak częściej. Przykładem niech będzie instalacja Hiroshima, zaprezentowana po raz pierwszy w 1999 Kopule Wojny Atomowej w Hiroshimie. Artysta, wraz z ofiarami wybuchu, ich dziećmi i wnukami, i innymi bezpośrednio lub pośrednio związanymi osobami, przygotował nagranie ich opowiadań, które wyświetlono na budynku. Nagrano obraz samych dłoni opowiadających, projekcja "dodawała" więc do "korpusu" Kopuły dłonie i głos.

Wystawa Krzysztofa Wodiczko od wtorku, 29 października (otwarcie - 19.00) w Galerii Labirynt. Wystawa będzie czynna do 15 grudnia.