UMCS stara się o pieniądze na remonty czterech zabytkowych budynków

- Senatorzy podjęli jednogłośnie uchwałę w sprawie wyrażenia zgody na realizację inwestycji pod nazwą: „Rewitalizacja wraz z adaptacją na cele kulturalne zabytkowych obiektów Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie” – informuje Aneta Adamska z biura prasowego UMCS. – Odbędzie się ona w ramach programu „Konserwacja i rewitalizacja dziedzictwa kulturowego” realizowanego ze środków Mechanizmu Finansowego Europejskiego Obszaru Gospodarczego 2009-2014 i Norweskiego Mechanizmu Finansowego 2009-2014 – dodaje.

Senat UMCS zgodził się na zabezpieczenie środków niezbędnych do pokrycia wkładu własnego wynoszącego 15 proc. wartości kosztów kwalifikowanych projektu o wartości kosztorysowej ponad 21 mln zł brutto.

- Jeżeli chodzi o ten projekt – precyzuje Aneta Adamska - warto zaznaczyć, że jest to dopiero faza aplikacji. Ogólna kwota na konkurs to ok. 300 mln zł na cały kraj, a więc np. tylko 10 dużych projektów ma szanse otrzymać dofinansowanie.

Realizacja projektu została przewidziana od II kwartału 2014 r. do II kwartału 2016 r. i uzależniona jest ona od wyników konkursu w ramach programu „Konserwacja i rewitalizacja dziedzictwa kulturowego”.

- Rewitalizacja ma polegać na remoncie budynków – wyjaśnia Aneta Adamska - wraz z adaptacją części pomieszczeń na działalność kulturalną poprzez zakup odpowiedniego wyposażenia. Przewidujemy np. remont tynków wewnętrznych i elewacji, remont i wymianę stolarki okiennej, remont powłok malarskich na tynkach i elementach sztukatorskich, wymianę pokrycia dachowego, remont schodów itp. – dodaje.

Do rewitalizacji w ramach realizacji przedmiotowego projektu przewidziane zostały:

• PAŁAC GUBERNIALNY (plac Litewski 5), uznawany za jeden z najpiękniejszych pałaców miasta – to budynek w stylu neoklasycystycznym, wykonany według projektu Juliana Ankiewicza. Jest to budynek w stylu neoklasycystycznym wzniesiony z przeznaczeniem dla władz guberni lubelskiej, bowiem dotychczasowa ich siedziba – sąsiadujący z nim Pałac Lubomirskich – stał się w drugiej połowie XIX wieku już niewystarczający, aby zabezpieczyć potrzeby rosnącej biurokracji. Planowano w jednym pomieszczeniu umieścić wszystkie wydziały Rządu Gubernialnego. Budowę zaplanowano na terenie dawnych ogrodów i cmentarza kościoła oo. Bonifratrów. Po I wojnie światowej umieszczono tam biura sztabu Dowództwa Okręgu II Korpusu WP i agendy Urzędu Wojewódzkiego. Natomiast po II wojnie światowej opuszczony przez okupacyjne władze niemieckie budynek przeszedł na własność nowo powstałego Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej. Obecnie obiekt przeznaczony jest na siedzibę Instytutu Psychologii UMCS

• PAŁAC LUBOMIRSKICH (zwany także, ale mylnie Poradziwiłowskim, plac Litewski 5) – to obiekt zbudowany w drugiej połowie XVI wieku przez wojewodę lubelskiego Mikołaja Firleja. W 1683 r. stał się on własnością rodu Lubomirskich. Wtenczas to pałac został gustownie przebudowany w stylu barokowej rezydencji, a w pracach uczestniczył architekt Tylman z Gameren. Kolejni właściciele obiektu – Sanguszkowie – więcej przebywali w swej lubartowskiej rezydencji, więc pałac popadał powoli w ruinę, zaś w czasie konfederacji barskiej uległ on spaleniu. Rodzina Szeptyckich, do której należała budowla w XVIII wieku, też nie zatroszczyła się o nią skutecznie, zaś burmistrz Beniamin Finke, który odkupił pałac, przekazał go na własność rządowi. Wtenczas obiekt przeznaczono na siedzibę Komisji Województwa Lubelskiego, rozbudowując go i nadając mu neoklasycystyczny charakter. Zaś po pożarze w 1829 roku i późniejszej odbudowie nabrał on widocznych do dnia dzisiejszego cech neorenesansowych. Po odzyskaniu w 1918 roku niepodległości budynek przejęło wojsko, a po II wojnie światowej przekazano go Uniwersytetowi Marii Curie-Skłodowskiej. Obecnie mieści się w nim Wydział Politologii.

• SZKOŁA WOJEWÓDZKA LUBELSKA (ul. Narutowicza 12) – to okazały gmach, który powstał w 1859 roku wg projektu Antoniego Sulimowskiego na placu należącym pierwotnie do zakonu brygidek. Początkowo szkołą kierował Józef Skłodowski, dziadek przyszłej noblistki i patronki uniwersytetu - Marii Curie-Skłodowskiej. Do czasów odzyskania niepodległości mieściło się tam męskie – Gimnazjum im. Stanisława Staszica, a okresowo znajdowały się w budynku również pomieszczenia Sądu Apelacyjnego. Przed II wojną światową w latach 1933-1939 zlokalizowane było tu żeńskie Gimnazjum im. Unii Lubelskiej, Obecnie swoją siedzibą przy ul. Narutowicza ma Wydział Pedagogiki i Psychologii UMCS

• DWOREK KOŚCIUSZKÓW w dzisiejszym Ogrodzie Botanicznym – istniał już od początku XVIII wieku, ale własnością starosty krzemienieckiego Jana Nepomucena Kościuszki, stryja Tadeusza – inicjatora insurekcji w 1794 roku, stał się on dopiero w drugiej połowie wieku. Obiekt przechodził z rąk do rąk, aby w 1819 roku znaleźć się w posiadaniu współtwórcy wolnomularzy i właściciela majątku Sławin Pawła Wagnera. Pomimo, że wraz z odkryciem w najbliższej okolicy dworku źródeł mineralnych i początkiem funkcjonowania uzdrowiska, funkcja obiektu wzrosła, to jednak konkurowanie z pobliskim Nałęczowem nie miało sensu. Wkrótce majątek, wówczas już Stanisława Mędrkiewicza, uległ rozdrobnieniu, a UMCS w 1950 roku odkupił jego pozostałości wraz z Dworkiem Kościuszków. Po gruntownej renowacji w końcu lat 60. XX wieku obiekt jest dziś siedzibą dyrekcji Ogrodu Botanicznego, zaś jego reprezentacyjny charakter wykorzystywany jest przez UMCS jako miejsce organizowanych przez uczelnię wydarzeń.