W ramach kompleksowego remontu kościoła (ok. 1910 r.) wprowadzone zostały zmiany w strukturze ołtarza. Między innymi dodano odeskowanie od tyłu, co przesłoniło strzelistość neogotyckich sterczyn ołtarza. Konserwatorzy zdecydowali się na usunięcie tego wtórnego elementu i przywrócenie historycznej kolorystyki drewnianej struktury.
– Podczas wspomnianego remontu (na początku XX wieku) zamaskowano także drewnianymi kratownicami ze złoceniami wnęki arkadkowe. Przesłona posłużyła do ukrycia w ich wnętrzu relikwii. Wszystkie relikwie zachowane „na stanie” kościoła do końca XIX wieku zostały zebrane, rozpoznane i opisane, a trudne do rozpoznania z powodu braku certyfikatu potwierdzającego autentyczność czekają na identyfikację – informuje na swoim facebookowym profilu Lubelski Wojewódzki Konserwator Zabytków. – Relikwie zebrano w ośmiu drewnianych, przeszklonych skrzyneczkach. Obecnie trwają prace związane z ich opisaniem, oczyszczeniem i zabezpieczeniem, co umożliwi ewentualne przywrócenie do kultu wybranych szczątków.
Przy okazji prac renowacyjnych wykonana została również nowa aranżacja estetyczna głównej wnęki ołtarzowej. Do niedawna pomalowana była niebieską farbą. Teraz tło rzeźby Matki Bożej posiada złocony deseń.
Polub nas na FB
Bohaterka Senatorium Miłości tańczy 3
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?