U swego zarania było harcerstwo ruchem młodych marzących o przygotowaniu się do spodziewanej, przyszłej walki o odzyskanie niepodległości: było więc harcerstwo ruchem młodzieńczego przysposobienia wojskowego. Ta wizja harcerstwa sprawdziła się.
Harcerze zapisali piękną kartę walcząc w szeregach legionów w pierwszej wojnie światowej, w powstaniu wielkopolskim, na frontach wojny roku 1920 i w powstaniach śląskich, w szeregach Wojska Polskiego w wojnie obronnej roku 1939 i na wszystkich frontach II wojny światowej, a także w szeregach ruchu oporu i w Powstaniu Warszawskim.
Dziś, po latach, stało się harcerstwo (na szczęście nie całe) bardziej ruchem dziecięcej zabawy, wzniosłych gawęd i rytualnych obrzędów, niż formacją młodych kształtowanych przez trud ćwiczeń do trudu służby i walki. U progu drugiego stulecia harcerskiego działania warto ten trend zmienić - warto powrócić do korzeni i zapomnianych już ideałów.
Refleksja ta inspiruje inicjatorów i uczestników Harcerskiego Korpusu Kadetów: harmonijnie połączyć szkolenie w zakresie przysposobienia wojskowego z formacją harcerską, przygodę i służbę, radość działania i pogłębiona refleksje nad prawdziwymi ideałami i celami życia.
Jak czytać kolory szlaków turystycznych?
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
