Postępowanie przeciwko organizacjom wszczęto w grudniu 2005 roku, na wniosek Izby Wydawców Prasy. UOKiK ustalił, że bezprawne pobieranie opłat trwało nieprzerwanie od 2003 roku.
ZAiKS i SFP dążąc do zagwarantowania sobie jak najwyższych zysków porozumiały się i ustaliły jednolite stawki za korzystanie z filmów i utworów audiowizualnych. Odmówiły następnie negocjowania tych stawek. Poszkodowani byli zarówno wydawcy, jak i sami konsumenci, ponieważ opłata dotycząca praw autorskich, stanowi istotną część ceny nośnika.
UOKiK ustalił, że organizacje postanowiły pobierać od każdego egzemplarza stałe wynagrodzenie stanowiące 8% jego ceny, jednak nie mniej niż sztywno określona stawka dla każdego nośnika (przykładowo dla filmu fabularnego na DVD – 2 zł). Zdaniem Urzędu wynagrodzenie dla twórcy powinno być zindywidualizowane, a warunki umowy na jakich udzielane jest prawo wykorzystania utworu powinny wynikać z aktualnej sytuacji rynkowej.
Ponadto według informacji zgromadzonych przez Urząd, ZAiKS i SFP wprowadziły sztywne zasady wynagradzania poszczególnych kategorii twórców. Reżyser miał otrzymywać 35% stawki inkasowanej za dany utwór audiowizualny, kompozytor 20%, a operator obrazu 10%. W praktyce twórcy mieli otrzymywać te same stawki niezależnie od wysokości poniesionych kosztów i wkładu pracy, a także zysków komercyjnych użytkowników korzystających z ich utworów
UOKiK ustalił, że bezprawne pobieranie opłat trwało nieprzerwanie od 2003 roku.
Źródło: Dziennik Internautów
Jak czytać kolory szlaków turystycznych?
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
