"Zamknięty świat" [Relacja za akredytację]

„Kłamstwo w kłamstwie i intryga w intrydze” –tak brzmiała zapowiedź organizatorów. To jedno krótkie zdanie bardzo dobitnie trafia w sedno przedstawienia.

Tytułowy „Zamknięty świat” to nie tylko cztery ściany mieszkania, w którym dzieje się akcja, ale też dla każdego z bohaterów jego własne życie. Główna bohaterka Lucyna to starsza i ekstrawagancka pani, która szalonymi pomysłami chce zwrócić na siebie uwagę dzieci, czym doprowadza niemal na skraj załamania córkę Antoninę. Ta młoda, wiecznie kontrolująca i krzycząca na matkę kobieta, jest rozdarta między potrzebą miłości matczynej, a nienawiścią do ciągle krytykującej ją rodzicielki.

Zdawałoby się, że tylko syn Filip jest w stanie zrozumieć Lucynę – niestety wynika to z niedojrzałości i dziecinności 35-letniego już chłopaka. Rozterki starszej pani, choć nieświadomie, podziela najbliższa jej, pozornie znienawidzona „sąsiadka-wariatka”, z którą spędza niemalże każdą chwilę. Niezwykle zabawne dialogi między bohaterami przeplatają się z monologiem Lucyny wygłaszanym do zdjęcia nieżyjącego męża, który był dla kobiety bardzo ważny. Grę aktorską dopełniała scenografia, muzyka oraz projekcja noworocznych fajerwerków na zakończenie spektaklu.

Sztuka to tragikomedia traktująca o samotności – brak wzajemnego wsparcia i troski w rodzinie podszyty jest wieloletnim brakiem zrozumienia wśród bohaterów. „Nie lubię być sama” – słowa te wypowiedziane przez główną postać, mogą stanowić jakże smutne acz prawdziwe podsumowanie przedstawienia….bo przecież wszyscy potrzebujemy bliskości.