Zabytki Lublina: Wieżyczka z XVI w. czeka na generalny remont

Prace już się zaczęły, chociaż Zgromadzenie Sióstr Urzulanek, które jest gospodarzem zabytku, do końca września ma czas na na ich wykonanie.

- 30 kwietnia wydaliśmy nakaz wykonania konkretnych robót zabezpieczających zabytek, m.in. wypełnienia rysy jednej ze ścian i otoczenia wieżyczki wodnej z trzech stron siatką zabezpieczającą tak, aby odpadający tynk nie spadał na mieszkających poniżej ludzi - wyjaśnia Robert Lenarcik, powiatowy inspektor nadzoru budowlanego w Lublinie. Wcześniej nadzór wydał siostrom nakaz przygotowania ekspertyzy stanu technicznego wieżyczki wodnej. Powstała ona w 2008 roku. - Ale była niepełna, więc nie mogliśmy wydać decyzji o pracach zabezpieczających. Jednak w 2013 roku, na przełomie lutego i marca, stan zabytku jeszcze się pogorszył - dodaje Lenarcik.

Wieżyczka jest wpisana do rejestru zabytków. - Zabytek od lat popada w ruinę i wymaga generalnego remontu - podkreśla Halina Landecka, wojewódzki konserwator zabytków w Lublinie.

Dostęp do wieżyczki wodnej jest możliwy wyłącznie od strony posesji urszulanek. Od ul. Dolnej Panny Marii jest ona obudowana niewielkimi domkami. Niektóre wyglądają na opuszczone i zdewastowane.

- Do murów wieżyczki wodnej nie ma dostępu właśnie od tych dwóch prywatnych działek, więc wydaje się, że obecnie generalny remont nie jest możliwy. Miasto powinno odkupić działki, tak, żeby udało się uwolnić zabytek od obudowy - zauważa Halina Landecka.

Zabytek z ulicy Dolnej Panny Marii w Lublinie

Wieżyczka wodna jest jedynym takim obiektem w Lublinie.

W XVIwieku wieżyczka wodna była częścią staropolskiego wodociągu w mieście.

Woda z Bystrzycy była pompowana do tej właśnie wieżyczki zbudowanej z wapienia, a następnie rozprowadzana systemem drewnianych rur po Starym Mieście. Poniżej wieżyczki wodnej był zbiornik, z którego woda była podnoszona systemem kół.