Ul. Drobna wciąż istnieje, choć z planu miasta dawno zniknęła

Oddzielała ona grunty Czechówki Dolnej i Górnej, a znajdowała się przy niej lubelska szkoła milicyjna. W czasie okupacji zaś Niemcy zorganizowali tam baraki, w których zamieszkiwali pracujący w filii obozu na Majdanku Żydzi.

- Proszę uratować naszą uliczkę. To może już ostatnia taka w Lublinie. Przyjechała ekipa i wyłuskuje bruk… - apeluje pani Grażyna z ul. Paganiniego. – Obydwie z córką Anią interesujemy się historią, a tu na naszych oczach zaczyna ona ginąć!

Uliczka ta jest wyłożona szeroko stosowanym w ubiegłych epokach i aż do lat 50. XX wieku kamieniem polnym, czyli tzw. „kocimi łbami”.

Był on tanim miejscowym materiałem o niezwykle wysokiej trwałości, ale jego nierówna powierzchnia utrudniała płynną jazdę. W połowie lat 70. ubiegłego stulecia planiści miejscy zadecydowali, iż ul. Drobna jest niepotrzebna i wyłączono ją z ruchu. Stało się tak w związku z oddawanymi sukcesywnie do użytku odcinkami Trasy W-Z (obecnie al. Solidarności), budową nowych osiedli na Czechowie oraz wybudowaniem al. Kompozytorów Polskich – arterii komunikacyjnej północ-południe.

W ten sposób rozpoczęła się szybka degradacja ul. Drobnej, która przestała mieć jakiekolwiek połączenie z innymi ulicami, a więc i ruch kołowy na niej zamarł zupełnie.

Od strony al. Kompozytorów Polskich oraz ul. Północnej zamyka dawną uliczkę chodnik. Od góry zaś od strony bloków mieszkalnych przy ul. Paganiniego prowadzą obok niej w dół o wiele nowsze schody, które łączą to miejsce z chodnikiem wzdłuż ul. Północnej, obok Kościoła Parafii Starokatolickiej Mariawitów i dawnej śledziarni, zwanej także lodziarnią lub piwniczką.

Bruk na dawnej ul. Drobnej jest jeszcze dobrej jakości, widać też nieźle zachowane krawężniki.

Tym właśnie traktem podążają osoby, które idą w stronę al. Kompozytorów Polskich, a także pewien jej odcinek wykorzystują piesi, zmierzający na skróty w stronę ronda płk Ryszarda Kuklińskiego. Tak więc, choć nieformalnie, lublinianie nadal wykorzystują tę dawną trasę.

Ekipa remontowo-budowlana, której obecność zaniepokoiła panią Grażynę i jej córkę, pojawiła się tam nieprzypadkowo. Wydział Gospodarki Komunalnej Urzędu Miasta Lublin podjął bowiem decyzję o wyremontowaniu niewielkiego, ale potrzebnego odcinka starej uliczki.

- Kilka schodków, prowadzących do dawnej ul. Drobnej, od strony obecnie pomalowanych na żółto schodów wiodących do ul. Północnej, było już bardzo sfatygowanych i wymagało naprawy – wyjaśnia jeden z remontujących pracowników. - Poprzedni wykonawca tego odcinka niezbyt dobrze zabezpieczył grunt przed tymi schodkami przed osiadaniem, a ten zaczął się zapadać. Musieliśmy więc zdjąć kilka metrów nawierzchni pokrytej „kocimi łbami”, a teraz układamy je na nowo. Nie jest to zbyt skomplikowana czynność, ale wymaga zastosowania starej, niewykorzystywanej już obecnie technologii.

- Dawna ulica Drobna nie była dotychczas objęta żadną formą ochrony – informuje Marek Stasiak z Biura Miejskiego Konserwatora Zabytków. – Trzeba by było zastanowić się nad taką ewentualnością, ale my nie posiadamy do tego pełnych kompetencji. To jest zakres działania wojewódzkiego konserwatora, który dokonuje wpisów do rejestru zabytków. Nasze biuro może ewentualnie tylko umieścić ten obiekt w gminnej ewidencji zabytków, która jest niższą formą ochrony pomników przeszłości. A do tego wystarczy już sam artykuł w prasie, jeśli taki pojawi się.

Może więc ul. Drobna nie zniknie zupełnie z obecnej rzeczywistości miejskiej, choć nie ma już jej od wielu lat na planach Lublina.