Szczupaku ratuj!

Zalew Zemborzycki ma wrócić do formy. Takie zadanie postawili przed sobą urzędnicy miejscy. Wraz z naukowcami opracowali w zeszłym roku długofalowy program naprawczy dla akwenu. Jednym z jego elementów jest biomanipulacja, czyli zmienianie proporcji gatunków ryb w zalewie.

Plan jest prosty. W zalewie zamieszkają ryby drapieżne: sumy i szczupaki. - Zbiornik to system naczyń połączonych – tłumaczy Andrzej Poncet z miejskiego Wydziału Ochrony Środowiska. - Szczupaki żerują na rybach karpiowatych, takich jak leszcze. Tych jest w zalewie zdecydowanie za dużo, bo aż dziewięćdziesiąt procent ze wszystkich ryb.

Ryby, które kilka dni temu trafiły do zalewu, przetransportowano z okolic Lublina w specjalnym samochodzie z basenem wyposażonym w butlę z tlenem. Zniosły podróż spokojnie i wszystkie żwawo wskoczyły do wody.

Andrzej Poncet podkreśla, że na kompleksowe efekty ich akcji potrzeba czasu: - Nic nie dzieje się za pomocą czarodziejskiej różdżki. Ale mamy już pierwsze wyniki. Drapieżnika wpuszczamy do zalewu czwarty raz, a rezultaty widzieliśmy już w ubiegłym roku, gdy od 30 lipca mogliśmy się kąpać w zalewie.

Jako drapieżnik dobrze sprawdza się także sandacz. Niedługo urzędnicy założą mu ponad 700 tarlisk w okolicy zapory czołowej zalewu. – Przygotujemy sandaczom tarliska z faszyny, jałowca i iglaków. Powstaną na głębokiej wodzie, by ryby mogły przykleić do nich ikrę – tłumaczy Poncet. – Tylko w ten sposób uda się odrodzić populację sandacza, bo ikra złożona na mule obrasta pleśnią i ulega zniszczeniu.

Urzędnicy chcą też posadzić w zalewie rośliny, które działają jak naturalny filtr i wyłapują wpływające do zbiornika substancje biogenne, azot i fosfor, czyli główne pożywki dla sinic. – Już pod koniec kwietnia zaczniemy testować, jakie rośliny zaaklimatyzują się w zalewie najlepiej i te będziemy sadzić w przyszłym roku – deklaruje Poncet.

Marta Ćwik
[email protected]