Lublin musi oddać 7 mln zł kierowcom, którzy przepłacili za kartę pojazdu sprowadzonego z zagranicy

Od końca 2003 roku do 31 marca 2006 roku samorządy pobierały 500-złotową opłatę za wydanie karty pojazdu od osób sprowadzających samochody w ramach tzw. importu indywidualnego.

Stawkę ustaliło Ministerstwo Infrastruktury, które jednocześnie określiło, że wtórnik karty ma kosztować 75 zł. Tym samym różnica w opłacie za ten sam dokument wynosiła aż 425 zł.

Nie spodobało się to Piotrowi Kawali z Jaworzna, który złożył skargę do Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Ten przyznał mu rację. Potwierdził to także wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 2006 r. W efekcie, rozporządzenie ministerstwa uchylono, a cenę karty pojazdu ustalono na 75 zł.

Problem w tym, że Lublin zdążył pobrać 500-złotową opłatę od 15 tysięcy osób.

– Przychody miasta z tego tytułu wyniosły od 6,5 do 7 milionów złotych – mówi Roman Gołębiowski, kierownik Referatu Rejestracji i Oznaczenia Pojazdów w Wydziale Komunikacji UM Lublin.

Każdej z tych 15 tysięcy osób miasto powinno zwrócić 425 zł różnicy. Sprawa jednak nie jest prosta.

– Tak olbrzymia kwota może zawalić budżet miasta. Każdy wniosek o zwrot nadpłaty magistrat odrzuca. Pozostaje długotrwała droga sądowa – mówi Andrzej Kościelniak, mieszkaniec Lublina, który zapłacił 500 złotych za kartę pojazdu.

Tymczasem, Ratusz zasłania się prawem. – Nie ma jednolitego orzecznictwa w tych sprawach. Nie ma także podstawy prawnej, aby te pieniądze wypłacać niejako z automatu, każdemu, kto się zgłosi. Możemy to zrobić dopiero po wyroku sądu w konkretnej sprawie – mówi Katarzyna Mieczkowska-Czerniak, rzecznik prasowy prezydenta Lublina.

Tymczasem, są w Polsce miasta, które bez sądu oddają pieniądze. Tak jest w Jastrzębiu-Zdroju czy Jaworznie.