Czemu sylwester?

Był to papież, który jako Sylwester I, rozpoczął swój pontyfikat właśnie 31 grudnia 314 roku. Z czasem został uznany za opiekuna ostatniego dnia roku oraz towarzyszących mu przygotowań i zabaw. Zwyczaje te przyjęły jego imię i jako takie znane są nie tylko w Polsce, ale i w Czechach, Francji i Niemczech (skąd prawdopodobnie do nas przywędrowały). Gdzie indziej zaś mówi się z kolei o wigilii Nowego Roku.

W naszym kraju wystrzałowe sylwestrowe imprezy pojawiły się w XIX wieku, ale naprawdę rozpowszechniły są dopiero po II Wojnie Światowej. Niegdyś dzień ten przypominał bardziej Wigilię, z rodzinną atmosferą, wieczerzą, modlitwą. Czyniono wtedy też rozmaite wróżby, robiono tradycyjne wypieki na szczęście, a stary rok przeganiano strzelając z batów czy bijąc w garnki, tudzież płoty.

Wielokrotnie przy omawianiu tradycji sylwestra, przywołuje się proroctwo Sybilii i tzw. kryzys milenijny. Owa Sybilla bowiem przepowiedziała koniec świata wraz z nastaniem roku 1000. Miał to sprawić smok Lewiatan, uwięziony w podziemiach Watykanu przez Sylwestra I. Współcześni z przerażeniem wyczekiwali północy. Gdy jednak żadna bestia nie dała o sobie znać, odetchnięto z ulgą i rozpoczęło się wielkie świętowanie. Ówczesny papież, Sylwester II, udzielił błogosławieństwa "urbi et orbi" ("miastu i światu") nie tylko na nowy rok, ale na całe nowe tysiąclecie.

Nowy rok jednakże nie zawsze liczono od 1 stycznia. W przeszłości za początek roku nieraz uważano Dzień Zwiastowania Najświętszej Marii Panny (25 marca), Boże Narodzenie czy Wielkanoc. Obecny sposób wprowadzono we Francji w XVI wieku i stopniowo przeniknął i do naszej kultury.

Ciekawe, że z Nowym Rokiem niezmiennie wiążą się nowe plany,serdeczne życzenia i nadzieje na lepsze. Tak więc, Wszystkiego Najlepszego w 2009 Roku!