Zielona wojna o drzewa w Lublinie

Schemat w przypadku wielu miejsc pojawia się ten sam. Z jednej strony mieszkańcy, którzy występują jako obrońcy miejsc zielonych, miasto, które zezwala na inwestycje często kosztem zieleni, oraz inwestor budujący „byle co, byle jak”, aby tylko były pieniądze.

Spoglądając na ostatnie wydarzenia, nie tylko z ostatniej sobotniej rzezi drzew przy ul. Walecznych, ale również wycince drzew koło stadionu lublinianki, gdzie mimo braków jeszcze konkretnych planów, drzewa zostały wycięte. Kolejne przykłady, to Park Ludowy, wąwozy na Konstantynowie, albo drzewa przy ul. Dziewanny.

Mieszkańcy chcą chronić swoje środowisko i nadal będą to robić. Zakładają stowarzyszenia na rzecz ochrony środowiska. Często są jednak dezinformowani i ich działania stają się nieskuteczne. Miasto powinno być arbitrem między mieszkańcami, a inwestorami i doprowadzać do kompromisów między stronami. Teraz często mieszkańcy dowiadują się o wszystkim po fakcie.

Inwestycje są potrzebne, ale niech będą realizowane w ramach zrównoważonego rozwoju. Przykład, po co miasto wydaje zgodę na budowę supermarketu na terenie zielonym, jeśli wokół jest 5 innych marketów? Mam nadzieję, że skwer na Walecznych będzie można uratować poprzez utworzenie "skweru pamięci" dla osób, którzy zostali tam pochowani jak i wspomnienie, jak nie powinno się prowadzić w Lublinie inwestycji.

Konstytucja III RP z 2 kwietnia 1997r. na temat zieleni i środowiska:

Art. 5

Rzeczpospolita Polska strzeże niepodległości i nienaruszalności swojego terytorium, zapewnia wolności i prawa człowieka i obywatela oraz bezpieczeństwo obywateli, strzeże dziedzictwa narodowego oraz zapewnia ochronę środowiska, kierując się zasadą zrównoważonego rozwoju.

Art. 31

3. Ograniczenia w zakresie korzystania z konstytucyjnych wolności i praw mogą być ustanawiane tylko w ustawie i tylko wtedy, gdy są konieczne w demokratycznym państwie dla jego bezpieczeństwa lub porządku prawnego bądź dla ochrony środowiska, zdrowia i moralności publicznej albo wolności i praw innych osób. Ograniczenia te nie mogą naruszać istoty wolności i praw.

Art. 68

4. Władze publiczne są obowiązane do zwalczania chorób epidemicznych i zapobiegania negatywnym dla zdrowia skutkom degradacji środowiska.

Art. 74

1. Władze publiczne prowadzą politykę zapewniającą bezpieczeństwo ekologiczne współczesnemu i przyszłym pokoleniom.
2. Ochrona środowiska jest obowiązkiem władz publicznych.
3. Każdy ma prawo do informacji o stanie i ochronie środowiska.
4. Władze publiczne wspierają działania obywateli na rzecz ochrony i poprawy stanu środowiska.

Art. 86

Każdy jest obowiązany do dbałości o stan środowiska i ponosi odpowiedzialność za spowodowane przez siebie jego pogorszenie. Zasady tej odpowiedzialności określi ustawa.