"Stary Humanik" UMCS jest po remoncie (zdjęcia)

Obiekt ten, będący jednym z najstarszych gmachów UMCS, powstał w latach 1961-1963. Wzniesiony został wg projektu znanego architekta Czesława Gawdzika (1910-1993) - lublinianina, absolwenta Politechniki Lwowskiej, autora projektów rozplanowania i zabudowy Dzielnicy Miasteczka Uniwersyteckiego. Wykonawcą było Przedsiębiorstwo Budownictwa Miejskiego w Lublinie.

Od samego początku istnienia przez 42 lata w budynku tym przy placu Marii Curie-Skłodowskiej 4a mieścił się Wydział Humanistyczny UMCS, a gmach zwany był potocznie „Humanikiem”.

W 2005 roku oddana została do użytku nowa siedziba Wydziału Humanistycznego, sąsiadująca z dotychczasową, a do starego gmachu przeniesiono z ul. Langiewicza Wydział Filozofii i Socjologii. Ale sam budynek tradycyjnie nadal nazywany jest „Humanikiem”, tylko aby odróżnić go od sąsiadującego z nim „Nowego Humanika”, bywalcy do dawnej nazwy dodali przymiotnik „stary”.

Po wyprowadzce wszystkich instytutów wchodzących w skład struktury Wydziału Humanistycznego od 2005 roku w budynku Humanistyki odbywały się częściowe remonty.

Sukcesywnie wymieniano stolarkę okienną i drzwiową, malowano ściany, remontowano toalety, przystosowywano budynek dla niepełnosprawnych studentów. A większość prac odbywała się przy zachowaniu ciągłości dydaktycznej obiektu, szczególnie w trakcie wakacji i dłuższych przerw. Najważniejszą innowację stanowi zamontowanie w szybie wschodniej klatki schodowej nowej windy.

Cały jednak ten czas zewnętrzna stara zniszczona bryła budynku nie wyglądała imponująco.

W drugiej połowie 2013 roku rozpoczął się gruntowny remont zewnętrznej elewacji. Ekipa budowlano-remontowa zajmowała się pracami tynkarskimi, robotami malarskimi, obróbkami blacharskimi. Instalowała ścianki działowe, okładziny kamienne.

- UMCS otrzymał dodatkowo dotację celową z Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego na przeprowadzenie prac budowlanych związanych z dostosowaniem kilku obiektów do aktualnych przepisów przeciwpożarowych – informuje Magdalena Kozak-Siemińska, rzecznik prasowy uczelni.

- Studia rozpoczęłam jeszcze w "Starym Humaniku", zaś magisterium broniłam już w "Nowym" - wspomina obecna pracownica jednego z instytutów Wydziału Humanistycznego. - Tutaj jest przestrzennie, funkcjonalnie, mamy nowoczesne wyposażenie, wiatr nie wieje przez nieszczelne okna, a z kranów płynie ciepła woda. Ale mimo to, tęsknię za starym budynkiem, gdyż tam wszystko się zaczęło..."Stary Humanik" miał duszę! I przez te lata, kiedy kończyłam studia już w nowym budynku, kiedy później pisałam doktorat, stosunkowo często odwiedzałam stare mury. Zawsze z sentymentem przechodziłam przez znajome korytarze, a nawet zaglądałam do sal, w których kiedyś miałam zajęcia. Dziś jednak i w tamtym "Humaniku" wszystko już jest inne, wszystko zmieniło się. Cóż, czas płynie, ale na szczęście wspomnienia pozostają... - dodaje.

Prace remontowo-modernizacyjne zakończyły się terminowo, jeszcze pod koniec ubiegłego roku.