Lublin. Upamiętnili duchownego, który w czasie wojny wspierał Ukraińców, Żydów i Polaków. Zmarł w obozie na Majdanku

Ks. Emilian Kowcz zmarł 25 marca 1944 r. w niemieckim obozie koncentracyjnym na Majdanku. Kapłan niósł pomoc zarówno Polakom, Ukraińcom i Żydom w czasie nazistowskiej okupacji. Do obozu trafił w 1942 r. Tam przez dwa lata, mimo trudów obozowej codzienności, kontynuował posługę duszpasterską wśród współwięźniów.

Duchowny nie musiał tam zginąć, mógł zostać zwolniony, jednak z takiej możliwości nie skorzystał:

– Uważał, że jego misją, wręcz powołaniem jest bycie razem z tymi, którzy zostali skazani na zagładę. Powiedział, że to miejsce, Lublin, a w szczególności Majdanek to - oprócz nieba - jedyne miejsce gdzie chce zamieszkać – stwierdza ks. Stefan Batruch, proboszcz parafii greckokatolickiej w Lublinie i prezes Fundacji Kultury Duchowej Pogranicza.

Ks. Kowcz podczas pielgrzymki Jana Pawła II do Ukrainy został beatyfikowany w 2001 r. Przed wojną był proboszczem parafii Przemyślany koło Lwowa.

Przedstawiciele władz złożyli pamiątkowe wieńce pod poświęconym mu granitowym pomnikiem. Monument, który stoi na skwerze na lubelskim Majdanku, został odsłonięty w październiku minionego roku. Autorem rzeźby, która przedstawia postać Emiliana Kowcza z rękami położonymi na bryle o kształcie sześcianu, jest Aleksander Diaczenko z Kijowa. Na trzech płaszczyznach bryły są wykute słowa Emiliana Kowcza w trzech językach: polskim, ukraińskim i hebrajskim:

„Tutaj wszyscy jesteśmy równi: Polacy, Żydzi, Ukraińcy, Rosjanie, Łotysze i Estończycy. Jestem jedynym księdzem wśród nich. Nawet nie mogę sobie wyobrazić, jak będzie tutaj beze mnie. Tutaj widzę Boga, który jest jeden dla nas wszystkich, niezależnie od naszych różnic religijnych”.

Wśród delegacji, które złożyły kwiaty, byli m.in.: wojewoda lubelski - Lech Sprawka, marszałek województwa lubelskiego - Jarosław Stawiarski i prezydent Lublina - Krzysztof Żuk.