Lublin: Niepełnosprawni pracują przy monitoringu

W Polsce aktywnych zawodowo osób niepełnosprawnych jest trzy razy mniej niż w krajach Europy Zachodniej. Dzieje się tak m.in. z powodu braku odpowiednich miejsc pracy.

Jednorazowe stworzenie 10 stanowisk pracy dla niepełnosprawnych było więc wydarzeniem. Tym bardziej że jak podkreśla Stefania Domańska-Michałek, pełnomocnik prezydenta Lublina ds. osób niepełnosprawnych, oferta skierowana była szczególnie do osób po 40. roku życia i zamieszkujących w małych miejscowościach, czyli tych, którym wyjątkowo trudno o zatrudnienie.

– Wśród przyjętych do pracy, pięć osób było bezrobotnych, a kolejnych pięć żyło z rent socjalnych – zaznacza pani pełnomocnik.

9 świeżo zatrudnionych pracowników UM Lublin trafiło do centrum monitoringu wizyjnego, jedna do biura pełnomocnika ds. osób niepełnosprawnych. Wszyscy do pracy zostali przygotowani przez udział w szkoleniach zawodowych, wsparcie psychologa i trenera pracy.

Grzegorz Kaproń z Centrum Monitoringu Wizyjnego UML podkreśla, że z nowo przyjętymi osobami dobrze się współpracuje. Są punktualne, odpowiedzialne. Wspólnie z doświadczonymi pracownikami centrum i dyżurującym policjantem mają obserwować, co dzieje się w mieście i zwracać uwagę na niebezpieczne zjawiska: rozboje, bójki, włamania do samochodów.

– Na razie pracujemy po 8 godzin, później mamy mieć dyżury 12-godzinne – mówi Waldemar Sternik. – Technicznie obsługa monitoringu nie jest trudna, wymaga jednak skupienia i wprawy. Inni dodają, że otrzymanie tego zajęcia dodało im sił do walki z chorobą i niesprawnością. Pokazało, że mając ponad 40 lat i więcej, można spróbować nowych wyzwań.

Adam Wasilewski, prezydent Lublina przyznaje, że zatrudnienie 10 osób niepełnosprawnych było możliwe dzięki otrzymaniu dofinansowania z funduszy europejskich. I obiecuje, że polityka zatrudniania osób niepełnosprawnych będzie w Ratuszu kontynuowana.