Kogut kazimierski opatentowany. Symbol Kazimierza Dolnego w dwóch wersjach (ZDJĘCIA)

- Nie zrobiliśmy tego dla własnych korzyści, ale dla dobra ogółu. To przecież wszyscy mieszkańcy Kazimierza są teraz właścicielami prawdziwych kogutów - tłumaczy Janusz Kowalski, prezes Stowarzyszenia Kupców i Przedsiębiorców z Kazimierza Dolnego, które wywalczyło objęcie dwóch wzorów kazimierskich kogutów patentem.

Takie koguty, z ciasta przypominającego chałkę, to jedna z atrakcji i po trochu znak firmowy malowniczego miasteczka nad Wisłą. Nie ma chyba turysty, który koguta by nie próbował, a potem nie kupił jeszcze co najmniej jednego i nie zabrał do domu. Na prezent bądź pamiątkę.

Jak powstają kazimierskie koguty? (ZDJĘCIA)
- W przeszłości walczyliśmy z podróbkami sprzedawanymi na straganach. Panowała pełna dowolność i wiele z takich kogutów nie przypominało wcale tych oryginalnych. Teraz to się skończy - uważa Kowalski.

Sąd patentowy zastrzegł dwa wzory na koguty. Jeden jest bardziej zwarty, bez plecionki z ciasta, która otacza ogon. Drugi wzór jest smuklejszy, ma bardziej dopracowany grzebień na głowie, a różni się przede wszystkim właśnie tą plecionką.

Jak zaznacza prezes Kowalski, prawo wypiekania takich kogutów nie ogranicza się jedynie do terenu miasta ani do jednej czy dwóch piekarni. Koguty może wypiekać każdy, ale muszą być one zgodne ze wzorami. Taką opinię wyda właśnie stowarzyszenie.

Co, jeśli zdarzą się podróbki? - Wówczas sprawę skierujemy do rzecznika patentowego. Na pewno będziemy reagować - deklaruje Kowalski i dodaje, że stowarzyszeniu chodziło tylko o zachowanie koguta jako tradycji Kazimierza.

Kazimierz Dolny nad Wisłą jesiennie (ZDJĘCIA)

Znawcy tematu kogutów twierdzą, że tradycja ich wypiekania sięga okresu międzywojennego. Na pewno koguty sprzedawano w Kazimierzu w latach 50. ubiegłego wieku. Na szerszą skalę, 20 lat później, rozpropagował je legendarny piekarz Cezary Sarzyński. Do połowy pierwszej dekady XXI w. jego piekarnia miała monopol na wypiekanie kogutów.

A co mówią legendy? Jedna z nich głosi, że dawno, dawno temu diabeł mieszkający w Kazimierzu uwielbiał jeść koguty. Pożarł wszystkie, oprócz jednego, który się ukrył. Kiedy diabeł go poszukiwał, zakonnicy poświęcili kryjówkę diabła, a ten uciekł z miasteczka.