Chociaż obecnie mieszkam w Warszawie, wychowałam się na wsi. Moje całe dzieciństwo przemijało w bliskim kontakcie z naturą… świeże powietrze, miód z tatusiowej pasieki, zwierzęta, które jako dziecko wiecznie chciałam głaskać, a w pobliżu las, do którego nieraz z rodzicami udawałam się na spacery lub grzybobranie. To piękne wspomnienia;) Przez te wszystkie lata na wsi nauczyłam się, że życie w zgodzie z naturą to nie tylko segregowanie śmieci czy oszczędzanie wody i energii, ale też dostrzeganie i docenianie nawet jej najmniejszych przejawów takich, jak np. promienie słońca, powiew wiatru we włosach czy ptasi śpiew. Ku mojemu zaskoczeniu, kilka dni temu właśnie taki śpiew obudził mnie nad ranem;) Wspaniale było poleżeć i wsłuchać się w ten ptasi odgłos. Widzicie? Nawet w tak wielkim mieście jak Warszawa, gdzie od rana do późnej nocy dominuje miejski szum i zgiełk, natura próbuje zwrócić na siebie naszą uwagę;)
