W Lublinie został odsłonięty pomnik ks. Idziego Radziszewskiego, założyciela KUL (ZDJĘCIA)

Uroczystość odbyła się w obecności najwyższych władz kościelnych, władz miasta i województwa, w 100. rocznicę rozpoczęcia działalności KUL, a zarazem i odzyskania niepodległości przez Polskę. Od zarania swych dziejów uczelnia miała kształtować kadry dla kraju, który właśnie budził się do życia po 123 latach niewoli.

Rektor KUL ks. prof. Antoni Dębiński zaznaczył, że monument jest wyrazem wdzięczności mieszkańców Lublina i ich pamięci o człowieku, który zakładając tę najstarszą lubelską uczelnię, zmienił historię miasta, gdyż uczynił Lublin miastem akademickim. A ta "akademickość jest kołem zamachowym rozwoju miasta", jak stwierdził Prezydent Lublina Krzysztof Żuk, nazywając Idziego Radziszewskiego także jednym z autorytetów, na którym należy budować przyszłość.

Osłonięciu nadano formę etiudy teatralnej, będącej dziełem aktorów Sceny Plastycznej KUL, w reżyserii jej twórcy prof. Leszka Mądzika.

Autorem projektu pomnika i jego wykonawcą jest prof. Jerzy Fober z Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Dziełem tego twórcy jest również postać Jezusa Chrystusa w hallu głównym KUL. Pomnik przedstawia postać księdza, który w prawej dłoni trzyma książkę z napisem „Veritas in caritate” (Prawda w miłości), zaś lewą wskazuje na zawieszony na piersi krzyż. Całość jest odlana z brązu, a ustawiona na postumencie z czerwonego granitu. Koszt budowy monumentu sięgnął 200 tys. zł, a środki te zebrano wśród darczyńców i sponsorów.
Ks. Idzi Radziszewski (1871-1922) pochodził ze zubożałej szlachty, urodził się w Bratoszewicach. Ukończył Seminarium Duchowne we Włocławku, studiował na uniwersytecie katolickim w Leuven. Był filozofem, rektorem Akademii Duchownej w Petersburgu. Odbywał podróże naukowe do Anglii, Francji, Włoch, Austrii, Niemiec i Szwajcarii. W 1918 r. założył Uniwersytet Lubelski (od 1928 r. jako Katolicki Uniwersytet Lubelski), który, według założyciela, miał prowadzić badania we wszystkich dziedzinach wiedzy w duchu harmonii nauki i wiary, kształtować kadrę inteligencji katolickiej, zdolną do kierowania życiem kraju, przyczyniać się do pogłębiania świadomości religijnej w społeczeństwie.