Druga część wystawy archeologicznej sprzed 45 lat w Bibliotece Głównej UMCS

Obecna ekspozycja zorganizowana we współpracy z Instytutem Archeologii UMCS jest już ósmą prezentacją efektów pracy lubelskich archeologów. Na wystawie przedstawiona została m.in. ceramika, obejrzeć tu można wyroby z metali i kości oraz archiwalne zdjęcia z wykopalisk prowadzonych w puławskiej dzielnicy Włostowice w latach 70-tych i 80-tych ubiegłego stulecia. - Od pierwszych badań archeologicznych na stanowisku archeologicznym w Puławach-Włostowicach minęło już 45 lat - informuje Katarzyna Skałecka z biura prasowego UMCS. - Odkryte tam wielokulturowe materiały, od paleolitu po wczesne średniowiecze, pomimo kluczowej roli dla rekonstrukcji procesów osadniczych na Lubelszczyźnie, nigdy nie doczekały się pełnej dokumentacji oraz opracowania naukowego. W literaturze przedmiotu znaleźć można jedynie informacje ogólne o przebiegu badań oraz publikacje niewielkiej liczby zabytków, często pozbawione dokładnego opisu i nakreślenia tła kulturowego - dodaje. Wystawa ukazuje historię badań na stanowisku w Puławach-Włostowicach i najciekawsze odkryte tam zabytki oraz wyniki badań i analiz przeprowadzonych w trakcie realizacji projektu. Jest to druga ekspozycja poświęcona temu miejscu, gdyż pierwsza, zatytułowana "Cmentarzysko kultury wenedzkiej (II/III w.) w Puławach-Włostowicach (zabytki z badań 1973 r.)", prezentowana była w holu Biblioteki Głównej UMCS w Lublinie niemal dokładnie 45 lat temu - od 17 października 1973 roku.

- Przedmiotowa wystawa powstała w ramach promocji projektu naukowego pod takim samym tytułem: „Puławy - Włostowice, wielokulturowe stanowisko Zachodniej Lubelszczyzny”, dofinansowanego ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego - zaznacza Katarzyna Skałecka. - Celem projektu jest opracowanie naukowe wszystkich materiałów zabytkowych odkrytych na stanowisku 3-4 w Puławach-Włostowicach w latach 1973-1974, 1977, 1988, 1996 i 2012. Na potrzeby przedsięwzięcia stworzono interdyscyplinarny zespół badawczy, którego zadaniem jest zadokumentowanie i opracowanie zachowanych do dnia dzisiejszego zabytków i próbek, uzupełnione o całe spectrum analiz specjalistycznych bazujących na osiągnięciach różnych dziedzin nauki - uzupełnia.